به اعتقاد بسیاری از کارشناسان بازارهای مالی، ارزهای دیجیتال پتانسیل تبدیل شدن به پایه‌های تجارت جهانی در آینده را دارد. امروزه بعضی از دولت‌ها به دلیل ویژگی‌های منحصر به فرد رمز ارزها، روی به استفاده از این ارزها آورده‌اند. این موضوع تا جایی ادامه پیدا کرده است که کشور السالوادور بیت کوین را به عنوان ارز رسمی خود معرفی کرد تا پیش بینی ها، آینده درخشان ارز دیجیتال را بیش از گذشته جدی کند.

تاریخچه شکل گیری بازار ارز دیجیتال

تاریخچه ارزهای دیجیتال خیلی دور نیست، اما مسلماً یکی از جذاب ترین داستان های قرن بیست و یکم به حساب می‌آید. رمز ارز، از آغازهای نسبتاً مبهم به یک نام آشنا تبدیل شد تا اینکه ارزش کل بازار این ارز ها در سال 2021 به مرز 3 تریلیون دلار رسید.

اگرچه بیت کوین مشهور ترین ارزهای دیجیتال تا به امروز است، اما تاریخچه پیدایش ایده این ارزها چند دهه قبل از وایت پیپر بیت کوین در سال 2008 رقم خورد. برخی از مورخان فناوری ادعا می کنند که محققان هلندی اولین کسانی بودند که با رمزارزها سروکار داشتند که در بین آنها دیوید چاوم از دانشگاه UC Berkeley، شخصیت محوری در توسعه اولیه کریپتو بود.

در سال 1982، Chaum مقاله‌ای با عنوان «سیستم‌های رایانه‌ای ایجاد، نگهداری و مورد اعتماد گروه‌های مشکوک متقابل» منتشر کرد و زمینه را برای پیشرفت‌های آینده در فضای بلاک چین فراهم آورد.

چاوم برای جامه عمل پوشاندن به تئوری  خود، در دهه 1990 یک ارز دیجیتال را با نام “eCash” منتشر کرد. اگرچه eCash توجه شرکت‌هایی بزرگی مانند مایکروسافت را نیز به خود جلب کرد، اما شرکت منشتر کننده آن یعنی DigiCash در سال 1998 با کمبود بودجه مواجه شد و شکست خورد.

با الهام از مثال Chaum، بسیاری از توسعه دهندگان سعی کردند یک توکن دیجیتالی ایجاد کنند که ثبات قیمت طلا را تقلید کند. به عنوان مثال، توکن های دیجیتال مانند EGold و Bit Gold در اواخر دهه 1990 ظهور کردند. در صورتی که این توکن‌ها موفقیت‌آمیز نبودند، اما بر مخترع بیت‌کوین تأثیر مناسبی گذاشتند تا از خواص طلا و ویژگی کمیاب بودن آن در هنگام توسعه الگوی بیت‌کوین پیروی کند.

بیت کوین (BTC) با ترکیدن حباب مسکن شروع به زندگی کرد. در سال 2008، ساتوشی ناکاموتو وایت پیپر معروف «Bitcoin: A Peer-to-Peer Electronic Cash System» را منتشر کرد که طرحی را برای ارز مبتنی بر اینترنت همتا به همتا ارائه کرد. ناکاموتو با تکیه بر توکن های قبلی تحت تأثیر طلا، عرضه محدود 21 میلیون بیت کوین را پیشنهاد کرد. او همچنین از یک مکانیسم با نام اثبات کار   (PoW) برای تأیید اعتبار تراکنش‌های بیت‌کوین استفاده کرد. PoW رایانه‌ها را مجبور می‌کند تا یک پازل الگوریتمی را برای ارسال تراکنش‌های جدید در یک بلاک چین حل کنند.

این بلاک چین شامل تمام تراکنش های موجود در شبکه است و برای عموم قابل مشاهده است. ماینرها از قدرت محاسباتی در شبکه بیت کوین استفاده می کنند و به ازای هر بلوکی که تأیید می کنند، پاداش بیت کوین دریافت می کنند. پاداش‌های بیت‌کوین در هر چهار سال یک‌بار به نصف کاهش پیدا می‌کنند و این کاهش تا زمان عرضه ۲۱ میلیونی ادامه خواهد داشت. اکثر ارزهای دیجیتال از مانند همین الگو برای توزیع و استخراج ارز دیجیتال پیروی می‌کنند..

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال یا همان رمزارز نوعی از پول است که به صورت دیجیتال یا مجازی ساخته شده و از آن می‌توان برای مبادله  استفاده کرد. واژه کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) از ترکیب دو واژه Crypto به معنای رمزنگاری و Currency به معنای ارز ساخته شده است. پس می‌توان ادعا کرد که واژه «رمزارز» بهترین معادل فارسی برای آن است.

ارزهای دیجیتال تمام ویژگی‌ پول‌های کاغذی رایج را به جز ماهیت فیزیکی دارا هستند و برای ایمن‌سازی از تکنولوژی رمزنگاری و تایید تراکنش‌ استفاده می‌کنند. می‌توان رمز ارز هارا را به سادگی مانند تراکنش‌های بانکی انتقال داد ،با ارزهای دیگر مبادله کرد، خرید آنلاین و فعالیت‌هایی از این جنس انجام داد، البته با محدودیت‌های بسیار کمتر. همانطور که اشاره کردیم اولین ارز دیجیتال مدرن، بیت کوین نام داشت که در سال ۲۰۰۸ توسط یک فرد ناشناس به نام ناکاموتو در جهان معرفی و عرضه شد. در ادامه بیشتر راجع به رمزارزها و بازار معاملاتی رمز ارز صحبت می‌کنیم.

بازار کریپتو چگونه کار می کتد؟ 

بازار کریپتو یک مکان مجازی برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال است. از ویژگی‌های اصلی این بازار می‌توان به دیجیتالی بودن و غیرمتمرکز بودن آن اشاره کرد. بازار کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) مکانی مجازی است که در آن می‌توانید رمزارزهای خود مانند بیت کوین یا اتریوم را مبادله کرده و از تفاوت قیمت هنگام خرید و فروش رمز ارزها سود کسب کنید.

با توجه به این‌ موضوع که بازار کریپتو کارنسی بر پایه تکنولوژی بسترهای غیرمتمرکز ایجاد شده‌ است، پس بسیاری از ویژگی‌های مثبت این ساختار را نیز در اختیار کاربران خود قرار می‌دهد. برخی از این ویژگی‌ها به شرح زیر هستند.

عدم وجود نهاد واسط

یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌هایی که باعث ایجاد تفاوت بین نحوه کارکرد رمز ارزها در مقایسه با سایر ابزارهای پرداخت متمرکز می‌شود، عدم وابستگی به نهاد واسط برای انجام دادن تراکنش‌ها است. این موضوع سبب شده تا بسیاری از کاربران، ارزهای دیجیتال و بازار کریپتو را مسبب تحول و پیشرفتی بزرگ در انجام امور مالی حساب کنند.

سرعت و راحتی در انجام تراکنش‌

با استفاده از رمز ارزها می‌توان به سرعت انتقال دارایی دیجیتال را انجام داد. این انتقال کارنسی بدون نظارت بانک‌ها یا موسسات متمرکز مالی انجام می‌شود. زمانی این موضوع اهمیت دو چندان پیدا می‌کند که افراد بخواهند حجم زیادی از سرمایه خود را از طریق ارزهای دیجیتال به کشورهای دیگری منتقل کنند. در این شرایط انتقال کارنسی با کارمزد کم و تنها با استفاده از کامپیوتر یا گوشی‌ هوشمند انجام می‌شود.

برخورداری از امنیت بالا

اطلاعات در شبکه‌های غیرمتمرکز در اختیار یک سرور مرکزی قرار ندارد، بلکه بین گره‌های شبکه توزیع شده است. بنابراین در صورتی که برخی از گره‌ها به هر دلیلی از شبکه خارج شوند و یا نتوانند به فعالیت خودشان ادامه دهند، اطلاعات از بین نرفته و شبکه همچنان به فعالیت خود ادامه خواهد داد.

پتانسیل‌ بالا

بازار کریپتو کارنسی به دلیل استفاده از تکنولوژی مدرن، امکان انجام امور متنوع در بسترهای غیرمتمرکز را فراهم می‌کند و به همین دلیل مورد توجه بسیاری از موسسات مالی و شرکت‌های بزرگ قرار گرفته است. این شرکت‌ها با سرمایه‌‌گذاری‌ خود در پروژه‌های کریپتو کارنسی به رشد و توسعه این پول‌ها کمک می‌کنند. در واقع پروژه‌های پیشرو در این حوزه با کمک فن‌آوری مدرن خود می‌توانند موجب عملکرد بهتر شرکت‌های بزرگ شوند. پس در این صورت با توجه به تقاضای بالا برای پروژه‌های رمزارزی توسط شرکت‌های بزرگ، پروژه‌های ارز دیجیتال کارآمد، پتانسیل رشد خوبی دارند که در نهایت موجب رشد توکن‌های مربوطه می‌شوند.

عدم محدودیت زمانی بازار کریپتو

از ویژگی‌های دیگر بازار کریپتو، می‌توان به عدم محدودیت زمانی برای فعالیت در آن اشاره کرد. این موضوع به این معناست که شما می‌توانید در هر زمانی برای ترید در بازار ارزهای دیجیتال فعالیت کنید. از طرفی دیگر، امکانات متنوعی که در پلتفرم‌های غیرمتمرکز رمز ارزها وجود دارد خدمات خود را به‌طور پیوسته ارائه می‌کنند.

انواع ارز دیجیتال

رمزارزها را می‌توان از منظرهای مختلفی دسته‌بندی کرد. در ادامه  نمونه‌ای از این تقسیم‌بندی‌ها را دسته‌بندی کرده‌ایم.

در یک دسته‌بندی کلی، ارزهای دیجیتال را می‌توان به دو نوع کلی بیت کوین و آلتکوین تقسیم‌بندی کرد. بیتکوین به دلیل پیشگام بودن، قیمت و ویژگی‌های خاص خود، از باقی رمز ارز ها تفکیک شده است. به همین دلیل به تمام رمزارزهایی که پس از بیت کوین ساخته شده‌اند، آلتکوین گفته می‌شود. آلتکوین به معنی کوین جایگزین است.

از منظری دیگر میتوان دسته‌بندی‌ها را تحت عنوان کوین و توکن انجام داد. کوین‌ها از بلاکچین‌های اختصاصی خود برخوردارند؛ مانند بیت کوین و اتریوم. اما توکن‌ها ارزهای دیجیتالی هستند که روی بلاکچین‌های دیگر مانند اتریوم راه‌اندازی شده‌اند. به طور کلی توکن‌ها به علت نیاز نداشتن به بلاکچین جدید، ساده‌تر از کوین‌ها طراحی و راه‌اندازی می‌شوند.

گروه دیگری که می‌توانیم در این دسته‌بندی به آن بپردازیم،‌ رمزارزهای حریم خصوصی یا پرایوسی کوین‌ها هستند. این ارزها دارایی‌هایی مانند مونرو، زی‌کش و دش هستند که به حفظ حریم خصوصی کاربران کمک بسیاری می‌کنند؛ به این صورت که از انتشار اطلاعات جلوگیری کرده و امکان رصد و ردیابی تراکنش‌ها را کاملا از بین می‌برند.

میم کوین‌ها و شت کوین‌ها نیز دسته دیگر ارزهای دیجیتال هستند. شت کوین به ارز دیجیتالی گفته می‌شود که عملا هیچ‌گونه ارزش ذاتی ندارد و قابل اعتماد نیست.  در بعضی مواقع ممکن است که دارندگان شت کوین‌ها، ثروت کلانی را برنده شوند. هرچند این کوین‌ها اغلب باعث ضرر و زیان کاربران زیادی می‌‌شوند. میم‌کوین‌ها نیز کارنسی‌هایی هستند که معمولا از تصاویر ترند در رسانه‌های اجتماعی ساخته می‌شوند که از معروف‌ترین آنها می‌توان به دوج کوین یا شیبا اشاره کرد.

بررسی و مقایسه ارزهای دیجیتال با پول معمولی

بسیاری از افرادی که در بازارهای مالی و اقتصادی نقش‌آفرینی دارند در تلاش هستند تا نقاط تمایز ارزهای دیجیتال با پول های معمولی را شناسایی کنند. از آنجایی که رمز ارزها در بعضی از کشورها به عنوان واحد مالی داخلی یا جهانی شناخته شده‌اند، این مسئله را بیش از گذشته حائز اهمیت کرده است.

• یکی از تفاوت‌های اصلی ارز دیجیتال در مقایسه با پول واقعی، ناشناس بودن کاربران است. به این معنی که معاملات رمزارزها صرفا با آدرس کیف پول افراد انجام می‌شود و اطلاعات هویتی آنها در دسترس نیست.
• از دیگر تفاوت‌های ارز دیجیتال با ارز فیات، برگشت ناپذیر بودن تراکنش ها در بازار رمز ارز است. بنابراین، برای داشتن یک تراکنش مطمعن در بازار کریپتو کارنسی، بایستی جزئیات تراکنش خود را بسیار با دقت وارد و بررسی کنید.
• وجود سطح امنیت بالا در معاملات رمز ارز ها نیز یکی دیگر از تفاوت های این ارزها با پول‌های معمولی است. از آنجایی که در معاملات رمز ارزها واسطه‌ها نقشی ندارند، معاملات و تراکنش ها می توانند در امن ترین حالت ممکن انجام شوند.
• از ارزهای دیجیتال هم می‌توان مانند ارزهای فیات برای خرید و فروش کالا استفاده کرد. رمزارزها از اکثر خصوصیات و ویژگی های مثبت ارزهای فیزیکی برخوردار هستند و می‌توان از آنها در هر زمانی بدون محدویت زمانی یا مکانی استفاده کرد. این ارزها در سریع ترین زمان و با هزینه کارمزد کمتری نسب به ارزهای فیات تراکنش انجام می‌دهند.

آینده بازار کریپتو به چه صورت خواهد بود؟

اگرچه کریپتو کارنسی هنوز هم با کلاهبرداری و هک سروکار دارد، اما از روزهای راه ابریشم خود فاصله زیادی گرفته است. تا زمانی که مانند امروز افراد زیادی از رمز ارزهایی مانند بیت کوین و اتریوم استقبال می کنند، احتمال از بین رفتن بازار کریپتو کارنسی بسیار بعید است. با این حال، از آنجایی که کریپتو بسیار بزرگ شده است، به احتمال زیاد توجه رگولاتورهای مرکزی را به خود جلب می کند. به احتمال زیاد در آینده افراد بیشتری خواستار دسترسی به ارزهای دیجیتال هستند و دولت‌ها و بانک‌های مرکزی بیشتری احتمالاً سیاست‌های جدیدی را معرفی خواهند کرد که به توسعه این ارزها منجر می‌شود.

معرفی ارزهای دیجیتال محبوب

ارزهای دیجیتال که به عنوان پول دیجیتال نیز شناخته می شوند، اشکال دیجیتال یا مجازی پول هستند که از رمزنگاری برای امنیت استفاده می کنند. آنها غیرمتمرکز هستند و معمولاً مبتنی بر فناوری بلاک چین هستند، که یک دفتر کل توزیع شده است که توسط شبکه ای از رایانه ها به نام گره ها اجرا می شود.

بیت کوین (BTC)

اولین و شناخته شده ترین ارز دیجیتال بیت کوین است که در سال 2009 توسط فردی ناشناس با نام ساتوشی ناکاموتو ایجاد شد. بیت کوین به عنوان استاندارد طلایی برای ارزهای رمزنگاری شده در نظر گرفته می شود و اغلب به عنوان ذخیره ارزش از آن استفاده می شود. بیت کوین همواره با ارزش ترین ارز دیجیتال بازار کریپتو کارنسی بوده و قیمت آن روی بازار اثرات بسیاری دارد.

اتریوم (ETH)

اتریوم که در سال 2015 راه اندازی شد، چیزی فراتر از یک ارز دیجیتال است. این یک پلت فرم منبع باز مبتنی بر بلاک چین است که امکان ایجاد قراردادهای هوشمند و برنامه های کاربردی غیرمتمرکز (dApps) را فراهم می کند.

دوج کوین (DOGE)

دوج کوین در ابتدا به عنوان یک ارز دیجیتال جوک معرفی شد و در طول زمان طرفداران آنلاین زیادی پیدا کرد.

تتر USDT

تتر اولین استیبل کوین بازار کریپتو کارنسی است که با گذر زمان به خوبی به فعالیت خود ادامه داده است. تتر به دلار دیجیتال معروف است و با نرخ برابری حدود یک به یک پشتیبانی می‌شود. تتر همچنین در میان ۵ رمزارز برتر جای دارد.

مونرو Monero

Monero یک ارز دیجیتال خصوصی، امن و غیرقابل ردیابی است. این رمز ارز آدرس های ارسال و دریافت و همچنین مبالغ معامله شده را مخدوش می کند.

موارد بالا تنها چند نمونه از از ارزهای دیجیتال موجود امروزی هستند. هر یک از این رمز ارزها هدف منحصر به فردی را در اکوسیستم مربوطه خود دنبال می‌کنند و مزایا و کاربردهای متفاوتی را به کاربران خود ارائه می‌دهند. بسیار مهم است که قبل از استفاده یا سرمایه گذاری در مورد هر یک به طور کامل تحقیق کنید.